World Series of Poker
Geschiedenis van het WSOP
Tom Morehead, eigenaar van het Riverside Casino in Reno was degene die de World Series of Poker bedacht. Het was in eerste instantie een pokertoernooi waaraan slechts spelers die in het bezit van een invitatie waren konden deelnemen. De serie pokertoernooien die tot het hedendaagse WSOP zijn geëvolueerd, zijn het oogappeltje van Benny Binion, een legendarische casino eigenaar en pokeraar uit Las Vegas. Hij bedacht de World Series of Poker samen met zijn zonen Jack en Ted.
De Binion familie is niet alleen grondlegger van het WSOP, maar zelfs van het pokerspel in het algemeen. Voor 1970 werd er amper in casino’s gepokerd, vooral omdat het destijds lastig was om valsspelers uit de casino’s te weren. Door betere beveiliging en Binion’s voortdurende campagnes om poker te promoten, waaronder het WSOP, groeide ook de polariteit van het pokerspel.
In 1970 werd de eerste officiële World Series of Poker georganiseerd in Binion’s Horseshoe Casino. Aan dit toernooi deden maar zeven pokerspelers mee. De winnaar, Johnny Moss was door zijn medespelers verkozen tot de eerste wereldkampioen pokeren en ontving als prijs een zilveren bokaal.
Vanaf 1971 hebben alle WSOP evenementen echte geldprijzen gehad. In 1973 werd er naast No Limit Texas Hold’em voor het eerst een nieuw evenement geïntroduceerd, namelijk Five-Card Stud. Daarna zijn er verschillende andere pokersoorten aan het evenement toegevoegd, maar tevens weer verwijderd. In 2006 bestond het WSOP in totaal uit 42 verschillende pokerevenementen. Winnaars van de evenementen ontvangen naast (grote) geldbedragen tevens een gouden armband, beter bekend als WSOP Bracelet.
Tien Bracelets
Doyle “Texas Dolly” Brunson and Johnny “Oriental Express” Chan hebben ieder tien bracelets gewonnen, terwijl Phil Hellmuth er negen heeft gewonnen. Doyle’s zoon, Todd Brunson, won in 2005 één bracelet in een Pot Limit Omaha evenement; hierdoor werden hij en zijn vader de eerste vader/zoon combinatie die ieder ten minste een WSOP titel wonnen. Beroemdheden Patrick Bruel en Jennifer Tilly wonnen eveneens een WSOP bracelet, respectievelijk in 1998 en 2005.
Het deelnemersaantal van de World Series of Poker groeit ieder jaar; de afgelopen jaren groeide het aantal tot ongekende hoogtes. In het jaar 2000 schreven zich verdeeld over alle evenementen 4.780 deelnemers in, maar dit aantal groeide in 2005 tot 23.000 pokeraars. Alleen al aan het Main Event, het officiële wereldkampioenschap pokeren, groeide het aantal deelnemers van 839 in 2003, tot 2.576 in 2004 en tot 5.619 in 2005. Voorafgaande aan het Main Event van 2006 is een limiet van 8.000 spelers bepaald. De enorme groei is mede te danken aan de uitzendingen van de World Series of Poker toernooien op de Amerikaanse kabeltelevisie zender ESPN, de uitzendingen van de World Poker Tour (WPT) op Travel Channel, maar ook door de populariteit van het pokerspel op internet.
Zoals in de meeste pokertoernooien ontvangt het organiserende casino “rake” (een percentage tussen 0% en 10%, afhankelijk van de hoogte van de Buy-in) en worden er prijzen verdeeld uit het resterende bedrag. In het Main Event van 2005 werd er in totaal $52.818.610 aan prijzen verdeeld, inclusief de hoofdprijs van $7,5 miljoen die de wereldkampioen pokeren in ontvangst mocht nemen.
In 2004 werd Binion’s Horseshoe gekocht door Harrah’s Entertainment. Het casino werd hernoemd naar “Binion’s” en het WSOP van 2005 verhuisde naar het Rio Hotel en Casino vlakbij de Strip in Las Vegas, eveneens eigendom van Harrah’s. De laatste twee dagen van het Main Event werden ter ere aan de stichting van de stad Las Vegas gehouden in Binion’s. Tevens werd er een $2 miljoen Freeroll gehouden met alleen een prijs voor de winnaar, waar alleen spelers met uitnodiging aan deel konden nemen. Annie Duke won dit “Tournament of Champions”.
Vanaf 2005 werd er naast het WSOP in de verschillende casino’s van Harrah’s, versprijd over verschillende staten in de Verenigde Staten, een soort van competitie gehouden. De toernooien hadden elk een Buy-in van $10.000 en de best presterende 20 spelers wonnen naast een geldprijs tevens een ticket voor het “Tournament of Champions”. Aan het “Tournament of Champions” van 2005 dat in Caesar’s Palace Casino werd gehouden deden naast de gekwalificeerde spelers ook spelers mee die de finale tafel van het Main Event hadden gehaald. Verder ontvingen spelers die toen destijds negen of meer WSOP bracelets hadden gewonnen (dat waren Phil Hellmuth, Johnny Chan en Doyle Brunson) een speciale uitnodiging. Mike “The Mouth” Matusow won de eerste prijs van $1 miljoen en alle spelers aan de finale tafel van het TOC wonnen een gegarandeerde prijs van $25.000.
Tijdens een van de pauzes van de finale van het WSOP 2005 Main Event kondigde de organisatie (Harrah’s) aan dat de WSOP Circuit competitie voor 2005/2006 in 11 verschillende Amerikaans casino’s zou worden gehouden. Later zouden er twee wijzigingen in het schema worden aangebracht nadat Grand Casino Biloxi (Mississippi) en Harrah’s New Orleans (Louisiana) schade hadden opgelopen vanwege orkaan Katrina.
Ook in 2006 organiseerde het Rio alle grote WSOP evenementen. Het begon op 25 juni met een aantal satelliet toernooien en zoals gebruikelijk de volgende dag met het personeelstoernooi, waaraan dealers, croupiers en andere casino-medewerkers aan mee konden doen. Het “Tournament of Champions” werd gespeeld op 28 en 29 juni en tevens startten tegelijkertijd de andere evenementen die voorafgaan aan het Main Event. Het Main Event zelf werd op 28 augustus gespeeld en werd gewonnen door Jamie Gold, een Amerikaan die naast de WSOP bracelet, een record bedrag won van $12.000.000.
Net zoals ieder ander groot evenement of sportcompetitie heeft ook het WSOP vele sponsoren. Daarnaast hebben ze een eigen lijn met producten en merchandise. Net zoals bij grote sportevenementen leggen bedrijven ook grote bedragen neer om zichzelf officieel sponsor van het WSOP te mogen noemen; daardoor mogen ze bijvoorbeeld satelliet toernooien voor de evenementen aan bieden. Behalve Harrah’s zie je ook namen als ESPN (sportzender), Pepsi en Miller (biermerk), maar ook poker-gerelateerde bedrijven, waaronder Card Player Magazine en Everest Poker, voorbij komen.
Alle sponsorinkomsten en licentieovereenkomsten bij elkaar brengen meer dan 1 miljoen dollar in het laatje van Harrah’s.
WSOP Main Event
Het Main Event van de WSOP heeft een Buy-in van $10.000 (sinds 1972, in 1971 was de Buy-in $5.000) en het betreft een No-Limit Texas Hold’em toernooi. De winnaar van dit evenement wint niet alleen een astronomisch bedrag, maar ook de befaamde “bracelet”, een met diamanten belegde armband. Tevens wordt een foto van de winnaar opgenomen in de “Gallery of Champions” bij het Binion’s casino.
Tijdens het Main Event hebben zich veel gedenkwaardige momenten afgespeeld, waaronder Jack Straus zijn comeback in 1982, nadat hij op een gegeven moment slechts voor $500 aan poker chips voor zich had staan. Vier spelers wonnen het Main Event meerdere keren: Johnny Moss (1970, 1971 en 1974), Doyle Brunson (1976 en 1977), Stu Ungar (1980, 1981 en 1997) en Johnny Chan (1987 en 1988).
Het einde van het Main Event van 1988 werd ook getoond in Rounders, een film over poker.
Chris Moneymaker en Greg Raymer, spelers die respectievelijk het WSOP Main Event van 2003 en 2004 wonnen, kwalificeerden zich beide door mee te doen aan een WSOP satelliet toernooi op PokerStars. Verschillende nog levende pokerlegendes hebben jaren zonder succes geprobeerd om het Main Event op hun naam te schrijven, waaronder T.J. Cloutier die zowel in 1985 en 2000 tweede werd.